90'lar, az kanallı ulusal yayın devri. Gerçi çok kanallı olsa kaydedecek yerimiz de yoktu ama... Belli başlı programlar, az sayıda dizi, çok sayıda film. Filmlerde ağırlık yerliden yana, Kemal Sunal lokomotifte; geriye kalanlar ise, Parliament Sinema Kulübü'nü azad ederek, içi boşaltılmış aksiyon, dövüş filmleri.
Bunlardan o kadar çok izledim ki sayısını hatırlamıyorum. Çünkü hepsi birbirinin karbon kopyası, klişeler yumağı. Ayrıca niteliğin olmadığı yerde, niceliğin ne önemi var!
Son birkaç yılda ise bu klişeler yumağını çözmeye çalışan yeni projeler ortaya konulmaya başlandı. Daha iyi oyuncularla, aralara serpiştirilmiş tamamlayıcı yan hikayeleriyle, gedikleri kapatılmaya çalışılmış zenginleştirilmiş senaryolarıyla modernize edilmiş dövüş filmleri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder